Kavaruddingin er ikki nøktandi
Tað er ikki títt, at eg fari í býin við barnavogni. Men tó, tað kemur fyri. - Í morgun var ein slíkur dagur, tá eg átti tørn at traðka til. Gjørdi ikki mætari enn at ganga av Rygsvegi og niðan í bátahylin við Borðoyarvík, trillandi yngsta abbabarnið.
Men tað var ikki bara bara, tí kavin lá enn nógvastaðni á gongubreytini, so eg hevði valið ímillum at fara út á vandamiklu koyrubreytina ella at knossast upp um kavarúgvur, sum ongin sýnist at hava víst áhuga líka síðani so dánt var grivið av kava, at vit við bilunum sluppu ígjøgnum.
Hetta er also ikki nøktandi, skal eg heilsa og siga okkara umsiting og politikarum í býráðnum. Kann kanska leggja afturat, at sumstaðni er sera ringt at koma av gongubreytini við barnavogni, sjálvt har, sum ein skuldi trú at økið var ætlað vagnum og koyristólum.
Undir Steinbirni Jacobsen, sum borgarstjóra, skrivaðu vit her í Norðlýsinum um, at eitt "gongubreytartoymi" varð sett av býráðnum. Eftir ætlanini tá, var fyrsta uppgávan at gongubreytartoymið skuldi taka sær av kavarudding eftir gongubreytunum, men eisini skuldi hetta toymið taka sær av at umvæla og betra um gonguteigarnar og umstøðunum hjá teimum, ið dagliga hava gongubreytirnar fyri neyðini.
Ídag sær út sum alt hetta er slept upp á fjall og tað er als ikki nøktandi.