Túrurin hjá okkum á Kalsvík var ógloymandi. Veðrið var av tí besta her. Ættin var góð og vit fingu sjón fyri søgn, at fuglurin aftur byrjar at mennast her á Kalsvík. So er at vóna, at vit føroyingar fara at ganga væl um, soleiðis at fuglurin ikki verður órógvaðum.

Siglingin ígjøgnum Miðmunnarholið var fantastisk. og so at koma út hinumegin og síggja landið hinumeðin Djúpuni og sterrætta Borgaran, tað er ein sjón, ein seint gloymir.

Tað loysir seg ikki at koma her við fleiri superlativum, best er at lata myndirnar tala, so gott tær nú einaferð eru førar fyri, men slík náttúrufyribrigdi skulu sjálvandi upplivast, tástani fær ein tað rætta burturúr. Njótið myndirnar av fuglunum, rita, lomvigi og lundi var mest at síggja av her: