Uttanfyri Gamla Apotek hittu vit tær báðar fólkaflokskvinnurnar, Anniku Olsen, borgarstjóri í Havn og Elsebeth Mercedis Gunnleygsdóttur, løgtingskvinna úr Klaksvík.

Tær vóru júst á veg at fáa sær okkurt at eta og lagið var sera gott, men tær vildu tó einki siga um samráðingarnar.

Men tá vit spurdu um komandi fiskimálaráðharrin kanska verður ein kvinna søgdu tær við ein munn: ”Sjálvsagt!”

Í kantinuni í løgtingshúsunum var lagið sera gott. Flokksformennirnir høvdu ikki stundir at práta, men søgdu tó at enn var arbeitt við samgonguskjalinum og at teir als ikki høvdu umrøtt málsøkjabýti og enn minni hvørji landsstýrisfólkini verða.

Í einum fundarrúmið sótu Christian Andreasen, Jacob Mikkelsen og Johan Dahl  og eisini her var gott lag, men teir hildu tætt tá spurt var um samráðingarnar.

Ein hurð fór upp og so komu vit inn í rúmið har samgonguskjali bleiv reinskrivað og málsliga eftirhugt og snikka til. Hesa uppgávuna høvdu Helgi, Bill og Jógvan á Lakjuni tikið á seg og sagt var at samgonguskjalið var væl ávegis.