Dávur Høgnason flutti fram miðnáttarrøðuna á Eystanstevnu í ár, og hann kom inn á, hvussu striltið tað gekst at fáa nakað alment virksemi uttanfyri miðstaðarøkið. Sjóvinnustýrið flutti úr Vágum til Havnar í 2017, nakað sum bert skuldi vera fyribils, men sum bara dregur meira og meira út. Umsitingin av aliloyvum varð løgd í Suðuroynni, men har tók yvirliggjandi stovnurin bara av sínum eintingum og flutti hana aftur til Havnar.

Og sum Dávur Høgnason so púra rætt vísti á, so var politiski viljin altso, at partafeløgini Norðoya- og Vágatunnilin skuldu flyta til Runavíkar um ársskiftið 2018/2019, men enn er tað ikki hent.

Finnast fólk, sum liggja í buktini og mótarbeiða politiska viljanum, tá tað kemur til at staðseta alment virksemi uttanfyri Tórshavn? Um ja, hvørji eru hesi, og hví sleppa tey tað? Í øllum føri tykist tað, sum um har er onkur, ið tilætlað koyrir grús í maskinaríið og seinkar prosessunum ella enntá beinleiðis mótarbeiðir teimum.

Nú eigur myndugleikin at traðka í karakter, sláa nevan í borðið og krevja, at fyrisitingin útinnir viljan hjá politisku skipanini. Og tey, ið mótarbeiða hesum, eiga sjálvsagt at verða sett uttanfyri ávirkan.