Heðin Kambsdal sjeyti ár
Hjartaliga til lukku við tínum sjeyti ára drátti
Situr tú uppi á loftinum í kirkjurúminum
og treður urguna í ymsum durum –
í sunnan og norðan.
Henda ljósgongda leið bjarta -
rørir og nørir um hjartað,
har fjallagreinar kring bygdina – vagga í røttum anda
við ljóðsettum, litføgrum spæli ,
íð sæst um røkur danda
í alføgrum ljómi - har hvør tóni er ein fagur, tónsettur hjómi.
Heima við hús - í Geilini
dansa penslabørn tíni –
ein litfagran fegins dans,
sum gevur mongum – ans og sans
við litføgrum spæli -
bæði í sólarrenning og sólsetri
í várligum anda –
á sumri og vetri,
har litstrokini fevna eygnahvarm og barm-
bæði á børnum og vaksnum fólki.
Litspælið undan hansara penslabørnum-
setir seg í sinnið .. á morgni kring landið
og úti í víðu verð.
Hesin andi kemur undan skýráki,
sólarrenning, mánalýsi, norðlýsi við blaktrandi ljósi á norðaru leiðum, stjørnudusti
og skyggir og glampar á randvovnum fannarkava, ið liggur á fjallagreinum,
á ymsum teigum og hagapørtum,
sum liva í okkara hjørtum.
Hetta er ein sjeyti ára róður,
sum nú syngur ein ljóm -
í Fuglafjarðar sangkóri, kirkjuurguni og undan hansara penslabørnum -
í litbornum mátti.
Hjartaliga til lukku við tínum sjeyti ára drátti.