Klaksvík – menning og estetikkur
Eri fegin um, at her varð eg føddur, vaks upp og at síggja íbyrting og fjølbroytni
Stívliga 20 árini, sum farin eru av øldini, er nógv hent í Klaksvík, nógv er sett í verk, stórar íløgur bæði privat og frá býráðsins síðu eru framdar.
Hetta hevur bæði økt menningina, hon er vorðin meira fjølbroytt fyri bæði yngri og eldri. Her eru størri og sterkar fyritøkur saman við ymiskligum smærri væl mentum og vælútbornum fyritøkum, har frumvinnan og avleiddu vinnurnar spæla væl saman. – Synergieffektin.
Okkurt heilt annað úr rúgvni. Væl hevur gingist í ítrótti, Klaksvíkar Róðrarfelag hevur gjørt um seg og KÍ-Betri deildin liggur á odda og eisini KÍ kvinnurnar, sum hava verið í serflokki. Hetta økir samleika okkara.
Nógv er gjørt
Býurin hevur seinastu árini helst ikki verið av teimum mest “ruddiligu” og mest estetisku á at líta, men tað hevur sanniliga eisini sínar orsøkir, tí nógv er sett í verk, sum vit sum borgarar kunnu fegnast um.
Tað sum nú er við at henda er, at frýðkað verður. Vit síggja at fleiri eldri bygningar – varðveitingarverdir bygningar – eru komnir og koma aftur til heiður og æru eitt nú: Spinnaríið, Gamla Posthúsið, Sýslumanshúsini (privat ogn) og nú er farið undir at mála Klaksvíkar Bókasavn.
Tað sæst eisini, at fólk við evnum og klassiskum sýni hevur verið uppií litsamansetingum o.l. og at býráðið brúkar røttu fólkini til rætta arbeiðið.
Nógv er eftir
Nú er at halda á, at fáa býin til ein væl hildnan bý. Við okkara kæra býi millum hábærslig fjøll í tríggjar ættir og einum frískligum útsýni í fjórðu ættini, hava vit bestu møguleikar til vakurleika, estetikk og framsýni.
At hava bygningar, sum eru “misirablir” á at líta, eitt nú hendinga søguligu varðveitingarverdu gomlu “Klakksvíkina,” sum kommunustýrið samtykti at varðveita fyri hálvari øld síðani, er ikki bara harmiligt men meiri enn tað, fyri ikki seta orð á. – Gott, at har liggja ítøkiligar ætlanir.
Eg veit, at nú kann onkur siga: “Jógvan, tú sat sjálvur sum borgarstjóri í 16 ár og í býráðnum í 24 ár. Tú kundi havt gjørt hetta”! – Eri eg púra samdur. – Veit, at tað er ofta lættari at sita uttanfyri og geva øðrum ráð.
Errin av at vera klaksvíkingur
Hendan viðmerkingin hjá mær er útilokandi fyri at vísa mína takksemd, sum borgari, fyri alt tað, sum er hent og ikki minst hesi stívliga 20 árini, sum farin eru av øldini, at býurin er nógv meiri fjølbroyttur og alskin hjá ungdómi at venda aftur til eftir lestur ella útlegd. - Tað er ein veruleiki!
Eri takksamur fyri, at tað var her eg varð føddur, her vaks eg upp og havi fylgt menningini frá miðjan seinastu øld. – Eri errin av at vera klaksvíkingur!