Føroyar hava annars sum land ein stóran trupulleika av, at almennu Føroyar leggja størstapartin av almennu arbeiðsplássinum í Havn. Vit hava eina øgiliga bústaðarneyð við fleiri túsund fólkum á bíðilista, har tey allarflestu bíða eftir bústaði í Havn. Sum býur hevur Tórshavn als ikki pláss fyri fólkunum, ið búgva har nú – eitt løtubært dømi er, at foreldur hava sera torført við at finna nakað dagstovnapláss í Havn – og við at blíva við at stovna fleiri størv í Havn økist trýstið bara.

Tað hevur serliga givið at bíta í kostnaðinum fyri at seta búgv. Fólk mugu av við kanska 4 milliónir fyri at fáa eini hús í Havn, og velja tey at leiga, mugu tey vanliga upp á tey fimm sifrini í húsaleigu um mánaðin. Tað ger, at einans tey fíggjarliga vælbjargaðu fáa ein bústað har, og tað er ein gongd, ein flokkur sum Javnaðarflokkurin eigur at hava sum hjartamál at steðga. Í øllum førum má hann ikki oysa bensin á bálið við at leggja uppaftur meira alment virksemi í Havn og harvið trýsta prísirnar enn longur upp.

Heldur eiga vit at satsa upp økini kring landið. Javna vit íløgurnar á løgtingsfíggjarlógini út, og leggja fleiri almenn arbeiðspláss kring landið, gerst tað meira liviligt í Føroyum – eisini í Havn, við tað at trýstið har fer at minka. Tá eftirspurningurin í Havn minkar, minka bæði prísirnir og bústaðarneyðin eisini.

Tað hevði ikki verið góður politikkur fyri borgarstjóran, ið nú vil á Løgting fyri at føra kommunalpolitikk, men tað hevði avgjørt verið góður javnaðarpolitikkur.