So nógv orka og eldhugi er løgd í at menna teir fáu almennu stovnarnar, sum eru í norðara partinum av Føroyum, at tað er sum at fáa ein knív í hjartað, hvørja ferð sterkar politiskar kreftir í Havn tosa um at niðurleggja, sundurliða og niðurlaga virksemið, sum norðoyingar hava stríðst fyri at fáa upp at standa, og flyta tað suður til sín sjálvs. 

Hesin ágangurin á Norðoyggjar og norðurøkið í Føroyum hevur verið harður og ikki sørt órættvísur. Norðoyingar fáa avgjørt ikki meira á fíggjarlógini, enn fólkatalið rættvísger, og eysturoyingar fáa uppaftur minni, enn teimum tilkemur, í sín part. Hví er tað so illa unt? Vit gjalda tað sama í skatti sum øll onnur, men eru fyri grovum vanbýti, tá tað kemur til almennar stovnar og tænastur til norðoyingar. 

Nú 125 ár síðani, at sjálvbjargnishugsandi norðoyingar tóku saman lógvatak við sjálvbjargnishugsandi eysturoyingum og fingu stovnsett Klaksvíkar Sjúkrahús við privatum innsavningum, hava eysturoyingar og klaksvíkingar aftur tikið lógvatak um sjúkrahúsið. Hesa ferð vil vinnulívið í Fuglafirði, Leirvík og Klaksvík fegið lata ein MR-skannara, virði 13 milliónir, til Klaksvíkar Sjúkrahús. 

Men tað var ikki meira enn hálvtalað orð, so stóðu 3 politikarar úr Havn í studio í Sortudíki og sáddu mistreysti. Tað var nevniliga als ikki vist, at Landsstýrið fór at lata Klaksvíkar Sjúkrahús taka av gávuni. Stjórin fyri sjúkrahúsverkið var annars sera glaður fyri gávuna, men tordi heldur ikki at lova, at tikið fór at verða av, ivaleyst tí politikararnir frammanundan høvdu sátt hetta mistreystið, og hann ikki vil tala Roma ímóti. 

Í 2010 mistu Norðoyggjar føðideildina. Sparingin var lítil og ongin – undir eina millión –, og skilið hevur verið ringt síðani tá. Vit hava mist talið av barnakonum, ið nú føða við vegjaðaran á veg suður á Landssjúkrahúsið, onkur teirra á busssteðgiplássi. Somuleiðis hevur verið eitt sterkt ynski um at fáa dialysu á Klaksvíkar Sjúkrahús, men aftur har mótarbeiðir miðstaðurin og krevur, at øll skulu til Havnar til dialysu. Nakað sum er ótrúliga strævið at skula fleiri ferðir um vikuna. 

Tá Norðoyatunnilin læt upp, var væntanin at hava meira menning og samstarv tvørtur um Leirvíksfjørð. Og samstarvið við Eysturoynna gjørdist eisini uppaftur betri eftir Norðoyatunnilin, sum væntað og ætlað. Men miðskeiðis í Føroyum er tónin ein heilt annar. Har verður Norðoyatunnilin brúktur sum grundgeving fyri at køva, niðurleggja og krevja alt til Havnar. 

Hetta má halda uppat. Landsstýrið má og skal gera tað einasta rætta – ið er at taka ímóti gávuni frá vinnulívinum eystan- og norðanfyri til Klaksvíkar Sjúkrahús –, og so eigur friður at valda.