Var tað nakra aðrastaðni í siviliseraða heiminum, so valdi ministarin sjálvur at loysa seg úr starvi ella at statsministarin, ella í hesum føri løgmaður, gav honum sekkin upp á standandi fót.

Hóast ávaringar frá Bakkafrosti í nógvar mánaðir og óteljandi áheitanir frá tingfólki og øðrum, so gjørdi Høgni onki uttan tóm orð um lyfti at koma við onkrum.

Sjálvur sigur hann, at hann gjørdi tvey ymisk uppskot klár, har leiðslan á Bakkafrosti segði, at hasi uppskotini broyta onki til tað betra.

Deildarleiðari á Bakkafrosti svarar í Degi og viku, at Høgni var altíð vælkomin á gátt hjá teimum, tí tey vistu, hvat skuldi til fyri at loysa trupulleikan. Men Høgni velur sera arrogant ikki at tosa við Bakkafrost og ger so hareftir tvey misfostur av uppskotum, sum hann sjálvur sigur, Bakkafrost vrakaði, áðrenn tey blivu løgd fram.

Haldi bara, at slíkur landsstýrismaður eigur at fara frá, tí fylgurnar av hansara kleyvarskapi og hansara arrogansu hevur kostað okkara fólki alt ov nógv.

Um okkara løgmaður ikki er maður fyri at vísa slíkum landsstýrisfólki út gjøgnum dyrnar, so eigur løgtingið at gera tað beinanvegin. Høgni er sjálvur serkønur í misáliti á onnur landsstýrisfólk og í kanningum fyri rættuliga nógva milliónir fyri at koyra landsstýrisfólk frá.

Høgni far sjálvboðin frá, beinanvegin.