Vitjaðu minnisvarðan á Suðavík
Dagurin í dag hevur verið ein langur biltúrur. Vit hava koyrt úr Akureyri og til Suðavík og víðari til Ísafjørðin umleið 600 kilometrar.
Á Suðavík hava vit leiga okkum inn í eini hús, her vit skulu búgva í tveir dagar. Vit vildu eisini vitja minnisvarðan um skalvalopini her, sum kostaðu átta børnum og seks vaksnum lívið. Føroyska samfelagið stuðlaði fólkinum her peningaliga at rætta skaðarnar á materiellu tingini upp aftur.
Vit hava kort um 600 kilometrar í dag. Ætlanin er at vit skulu royna at fáa okkurt sílið á Bolungavík í morgin. Vit koyrdu um Ísafjørðin og til Bolungavíkar, har vit drippaðu tráðuna í, sera stutt, í dag, men tað gav einki. Í morgin er so ætlanin at royna har.
Túrurin í dag hevur annars verið góður, serstakliga landslagið og fuglameingið hevur hugtikið okkum. Landslagið broyttist so hvørt vit koyrdu fram og eisini løgdu vit merki til allan rekaviðin, ið komin liggur fram við strondini. Komu eisini framvið nógvum kirkjum, flestu sera smáar. Her er tó ikki rættuligt summar, tí hitamátarin hevur ligið um 8 hitastig allan dag og í morgin verður boðað frá tveimum hitastigum, so vit fáa at síggja.
Enn hava vit ikki keypt okkum rættindi til áir, vit hava framvegis bert troytt vøtnini, sum øll tilsamans hava kosta okkum smáar 400 krónur.