Sum tíðin ferð og trininið í stiganum ikki eru so mong eftir, renna tankarnir mangan baklens, til hendingar á leiðini. Ein er um eina sangstrofu, sum nógv verður nýtt á flatlondum aðrenn jólahøgtíðina, “ der er noget í luften jeg ved ikke hvad o.s,v.” nú hava vit her á landi fyngi at vita um, at vit seinasta árið hava heitt á danir um hjálp v.v. fosturtøku at taka lív av ca. hálvt hundrað føroyingum umframt teir sum her heima missa tað á hvørjum ári. Kann huga hvussu særandi og troyttandi tað kendist hvørja ferð eg sum varðamaður á Fólkatingi m.a. kom á fund í Norðurlanda Ráðnum har ein donsk kvinna, tóktist at brúka sína talutíð um føroyska grindadrápi sum eina ótyruligheit, tíverri var eg  sum føroyingur aleinaður í rúminum, tað ferðina bikari hjá mær fleyt yvir, fekk orði, og hevði onki annað uppá hjarta vegan mítt fólk uttan sama evnið, og greiddi frá míni hugsan, at um ikki Keymannahavn hevði ofra milliónir uppá eitt so effektivt reinsiverk, kundi hent, at kom eg niður sjóvegis við rutibáti og suður ígjøgnum Oyrasund var sjógvurin har reyðligur á liti vegna Sjúkrahúsfrárenslið, ikki av grindadrápi, men vegna høga fosturtøku burturbeiningini í landinum.

Tað vit nú síggja frammanfyri okkun, sigur pentioneraður norskur barnalækni Ola Didrik Saugstal, er eitt samfelag í fullari upploysn og citerar (WHO) sum í mars 2o22 boðaði frá Heimsins Heilsuorganisatións rættningslinjum har allar greinsir fyri fosturtøku nú blivu upphevaðar. Fosturtøka skal nú kunna gerast fram til føðingina.

Her kann gerast møguleiki fyri eini tjóð, at koma undir somu lagnu sum í sálma, 82. í yvirskriftini. Má Harrin forbjóða hesum í síni náði, at vit sum ríkt signa fólk, íð hann er Harri yvir, geva honum slíka tøkk.