Lesarar hava aftur vent sær til Norðlýsið og víst á nøkur viðurskifti. Eitt nú at tað er sáttmálabrot, sum SEV fremur. Tá ið Klaksvíkar Elverk fór upp í SEV í 1963 varð sáttmáli gjørdur, sum segði, at SEV altíð skuldi kunna forsýna Norðoyggjar við streymi. Tað er langt ífrá, at tað verður gjørt í dag, skrivar lesarin, og heitir á avvarðandi partar um at finna sáttmálan fram aftur.

Ein annar lesari skrivar, at áður vóru tvær linjur um Leirvíksfjørð, ein 60 KV og ein 20 KV. Í dag er ein 20 KV-kaðal førdur ígjøgnum undirsjóvartunnilin, men endar beint uttanfyri tunnilin og er ikki førdur víðari norður á Strond. Hetta merkir, at Norðoyggjar bara verða forsýnaðar gjøgnum 60 KV-kaðalin, og tað gevur so stórar trupulleikar, tá feilur er á 60 KV í Skálafirði.

Her á redaktiónini sjálvari hava vit ferð eftir ferð víst á, at tað einasta rætta hevði verið at havt eina sjálvstøðuga elveiting fyri Norðoyggjar.

Hvørja ferð – og tað er ofta – streymurin í meginøkinum verður burtur, so síggja vit, hvussu væl tað riggar fyri Suðuroynna at hava sína egnu, sjálvstøðugu ravmagnsveiting. Suðuroyggin verður ikki rakt av tí, at okkurt er galið í Skálabotni ella á Sundsverkinum. Tað hevði verið vælsignað at havt somu skipan sum suðuroyingar.

Vit hoyrdu eisini ófrættakend tíðindi av Landssjúkrahúsinum, sum søgdu, at Læknavaktin 1870 var farin í svart vegna streymslitið. Heitt varð á fólk um at ringja til læknarnar persónliga, troppa upp á sjúkrahúsunum ella ringja 112. Tað fortelur bara, at tað er beinleiðis vandamikið at leggja øll eggini í eina kurv og dúva uppá streymin frá SEV til meginøkið. Til tess er streymveitingin í meginøkinum ov svikalig.

Umboðini hjá kommununum í Norðoyggjum mugu taka hesar trupulleikarnar upp inni í SEV. Tað ber ikki til at stinga høvdið í sandin longur og látast sum um, at SEV hevur eina álítandi streymveiting í dag. Til fyrstkomandi fund í SEV eigur at verða løgd ein ætlan fyri, hvussu netið hjá SEV kann skiljast sundur í nakrar smærri eindir, sum eru innanhýsis óheftar hvør av aðrari. Tað kundi til dømis verið ein sjálvstøðug eind í hvørjari sýslu. Fyrimyndin eigur at vera Suðuroy.

So leingi vit búgva í Føroyum, fara vit helst altíð at uppliva streymslit. Tað mugu vit brynja okkum til. Men tað er ikki neyðugt, at alt landið uttan Suðuroyggin skulu liggja í streymloysi í tímavís, bara tí ein feilur er á einum av virkjunum hjá SEV. Hesar smærru eindirnar kring um landið skuldu havt samdøgursmanning, soleiðis at tað altíð vóru fólk á støðunum, og hevði tað uttan iva gjørt tað nógv skjótari at funnið feilirnar og rættað teir, so hvørt teir uppstóðu.

Alternativt eigur at verða hugt at eini backup-skipan, sum koyrir parallelt við verandi skipan uttan at vera bundin í hana, og sum kann koblast í, tá megin-streymveitingin svíkur.

Tí hetta kann SEV ikki bjóða fólki.