Oddmar Niclasen, skipari á Bragd sigur, at tað var um reppi, at teir ikki vóru niðursigldir av grønlendska trolaranum Tuneq norðanfyri í dag.

Ímeðan vit liggja og fiska norðanfyri, síggið eg ein trolara ella nótaskip koma út úr Djúpunum. Skipið hevði beina kós á okkum, men eg væntaði sjálvandi at skipið fór at halda av áðrenn tað kom so langt at nakar vandi var á ferð.

Tá skipið er komið nærri, síggi eg at tað er ein grønlendskur trolari. Trolarin nærskast okkum helst við eini 12 míla ferð, og eg síggi at har hendir einki, trolarin heldur kósina beint á okkum.

Eina løtu visti eg ikki hvat eg skuldi gera, um eg skuldi sigla fram ella ikki, tí fór hesin at broyta kós í síðstu løtu, so visti eg ikki hvønn veg hann fór.

Men tað nærkaðist skjótt og eg gjørdi av at leypa frá inn í stýrhúsið og koyrdi fulla ferð á maskinina. Grønlendski trolarin streyk framvið, bert longdina av Bragd aftanfyri okkum. Eg sá ongan mann á brúnni, og ein av manningini hjá okkum leyp aftur at hyggja tá trolarin streyk fram við okkum, heldur ikki hann sá nakað menniskja ábrúnni. Tá trolarin var farin framvið rópti eg á hann í Whf inum, men har kom onki svar.

Eg eri sannførdur um, at ongin maður var á brúnni yvirhøvur, tí var nakar har, so ivist eg onga løtu í at onkur teirra hevði hugt út tá vit fóru strúkandi aftur við borðinum hjá honum.

Eg eri bara glaður um, segði ein ovfarin og kløkkur Oddmar Niclasen, skipari á Bragd, at tað ikki var hitt borðið, ið vendið til, tað er uppbygt, so tá hevði eg als ikki sæð trolaran og so bóru vit valla boð í bý.

Eg ringdi umborð á Brimil og boðaði frá, men teir hildu ikki at teir kundu gera nakað.