Nú Steinbjørn O. Jacobsen leggur eftir mær persónliga í lesarabrævi, eri eg noyddur at svara. At verða kallaður “fevnandi og fittur, tó snildur, eirindaleysur, áleypandi og sjálvsøkin handan hvíta seyðaskinnið”, er ikki hissini úttalisir og samstundis at pástanda, at endamálið hjá mær er at “fáa hendur á tøknibreytini - at stjala”.  Hetta má Steinbjørn tó standa inni fyri og er fyri mær at ríða sera lágt og óvirðiligt skrivað.

Greinin, ið eg skrivaði, vísir á nøkur sentral økir. M.a. hvussu vit, konstruktivt, kunnu geva fleiri ungum í Føroyum møguleikan at velja tøknibreytina. Longri er søgan ikki!

Magni á Lakjuni

útbúgvingarstjóri á Glasi