Famvegis vita tey 400 fólkini á Glyvrum ella sjómannafamiljurnar við sjómanni m/k í Barentshavinum ikki, um tey eru keypt ella seld. Um tey hava eitt arbeiði í 2024 ella ikki. Høvdu tey um ikki annað bert fingið fráboðanina, so høvdu tey rímiliga tíð til at søkja onnur størv, um nú avgerðirnar í Tinganesi skuldu verið tær ringast hugsandi. Men har valdar fullkomið atgerðarloysi í Nesinum, letur tað til.

Prísirnir á mati og bústøðum fara bara ein veg, og tað er til himmals. At gøllhalda hesum hundraðtals fólkunum í óvissuni um, at tey møguliga verða arbeiðsleys aftaná nýggjár og ikki longur hava ráð til nær námind tað sama sum teirra lønandi arbeiði nú gevur teimum ráð til, er sera slítandi psykiskt; tað áttu øll at vita.

Sjálvandi eru hetta torførar avgerðir, men samgongutingfólkini og Landsstýrið hava sjálvi bjóðað seg fram, og ført seg fram sum um hetta var nakað, tey vóru før fyri at loysa. Hvørki málið er nýtt ella knappliga íkomið av óvart. Málið um Russlandssáttmálan er – sambært samgonguni sjálvari! – langt síðani kannað bæði út í æsir og í dýpdina. Fyri 3 vikum síðani boðaði løgmaður frá, at nú skuldu tað ikki ganga nógvar vikur afturat, men enn frættist onki.

Í staðin fyri síggja vit, at landsstýrismaðurin í fiskivinnumálum arbeiðir við nøkrum so ikki-akuttum sum ferðaseðlaprísum við Strandferðsluni. Men hóast tað onki sakar at bíða við tí málinum, so langar hann tað sum ein onnur kúgv í stiga út ófyrireikað og er um reppið at fáa eitt misálit frá sínum egnu, hvareftir hann dregur í land og sigur seg fara at arbeiða við at broyta tað. So vita vit í øllum førum, hvat tíðin verður brúkt uppá í Fiskimálaráðnum. Men eisini, at prioritetirnir har liggja á púrasta skeivum staði.

Hitt málið um tøkugøldini og tey 400 arbeiðsplássini á Glyvrum er kanska ikki væl kannað, men landsstýrismaðurin har hevur kortini sagt at ein loysn er á veg – hvørjum bíða vit so eftir?

Jólini eru í hondum, og fólk mugu hava at vita um tey kunnu brúka tað sama sum vanligt til jólagávur og -hald, og um tey hava tað sama at liva fyri í januar. Ella um tey mugu innstilla seg uppá bert at hava arbeiðsloysisstuðulin at taka til aftaná árskiftið.

Hóast undanførslurnar eru nakrar heilt aðrar (um lógarteknikk), er veruliga orsøkin uttan iva tann, sum vit øll gita, nevniliga at løgmaður ikki megnar at telja upp í 17, men vil fyri alt í verðini ikki taka avleiðingarnar og fara frá, so kortini kunnu blandast av nýggjum. Og tað er heldur ikki neyðugt. Løgmaður kann blíva sitandi, saman við fiskimálaráðharranum og vinnumálaráðharranum, um hann bert tekur avgerðina um at leingja Russlandssáttmálan eitt ár og leggur tøkugjøldini á ís. So kann árið 2024 brúkast til at finna hasi seytjan fólkini, sum hann ikki fann í ár. At sleppa undan at taka avgerðina í ár smakkar uttan iva samgongu-forfólkunum væl, hóast tey aldrin fara at viðganga tað, og so er vinnan fyribils bjargað og kann geva hesum fólkunum sítt livibreyð komandi ár eisini.    

Tí tað sømir seg ikki at halda hesum menniskjunum á pínubonkinum longur, harra løgmaður.