Pelagos hevur ongar viðmerkingar til tey 4 punktini í uppskotinum, sum ikki ávirka tey, t.v.s. um fiskirættindi, útlendskan ognarlut o.a., tí Pelagos, sum er eitt fiskaframleiðsluvirki, eigur onga kvotu. Men um avreiðing uttanlands hevur fyritøkan fleiri viðmerkingar.

– ”Í viðmerkingunum til tann partin sigur Dennis Holm, at eitt av endamálunum er at tryggja, at tað føroyska samfelagið fær sum mest burturúr. Tí eru vit als ikki samd í. Fyri hvørt kilo, sum verður avreitt uttanlanda, so missir samfelagið Føroyar tað. Tí alt tað virksemið, sum tað annars hevði skapt í Føroyum, liggur stilt. Og tann samfelagsbólkurin í Føroyum, sum missir av tí, at virksemið ikki er í Føroyum, er tann samfelagsbólkurin, sum tjenar minst”, sigur stjórin.  

Pelagos væntar at kunna hóra undan, hóast uppskotið skuldi verið samtykt, men tey stúra fyri samfelagsligu avleiðingunum av uppskotinum. At Pelagos liggur stilt í eina tíð, yvirlivir sjálvt virkið nokk, sigur stjórin, men tey hava 60 arbeiðspláss við fólki, sum teljast millum tey, sum forvinna minst í Føroyum. Og tey fara onki arbeiði at hava, tá virkini liggja still, eins og tað fer at raka avleitt virksemi. Jóhan Páll Joensen sigur:

– ”Tað fer at hava eina størri negativa ávirkan á tað føroyska samfelagið enn tey positivu árinini, sum koma frá uppskotinum, og vit sakna eitt landsstýrisfólk, sum varðar av fiskivinnuni á landi og hennara starvsfólkum í Føroyum. Hvar er tað landsstýrisfólkið? Eg haldi, at tað er Høgni (Hoydal, vinnumálaráðharri, blðm.), men vit vita tað ikki. Vit hava ikki hoyrt eitt kis frá nøkrum í Landsstýrinum”, sigur Jóhan Páll undrandi. 

Sum heild kritiserar Pelagos, at Vinnumálaráðið er púra passivt í spurningum sum hesum her. Hann eftirlýsir beinleiðis eitt landsstýrisfólk á økinum.

Serliga stúrin eru tey um kappingarførið um starvsfólkini. Kappingarførið rýkur, tí starvsfólkini, sum Pelagos hevur havt í mong ár, fáa munandi minni at gera, og tí fara tey at leita sær eftir nýggjum størvum og fara nýggjar leiðir. Sum tíðin líður, fara tey sostatt at hava færri og færri fólk við royndum, og tá versnar kappingarførið. Stjórin á Pelagos leggur áherðslu á, at sjálvandi ynskja tey, at øll fáa sum mest burturúr, men at so mugu fortreytirnar eisini vera tær somu. Sum støðan er í dag, so fær føroyska samfelagið ikki sum mest burturúr at økja um møguleikan fyri at avreiða meira uttanlanda, sigur stjórin.  

Og um útlendska arbeiðsmegi – helst sum aftursvar til tað, sum ein býráðslimur á Tvøroyri skrivar um, at næstan ongin tosar føroyskt á føroysku fiskavirkjunum kortini – sigur Pelagos-stjórin:

– ”Ongin útlendingur arbeiðir á Pelagos. Ikki ein. Onkuntíð verður tað skotið okkum í skógvarnar, at bara útlendingar arbeiða her, men tað passar altso ikki. Pelagos hevur ongantíð brúkt »fast track«-skipanina ella nakað líknandi; vit hava bara føroyingar í arbeiði”, leggur stjórin eina við at enda.