Plakatirnar kunnu keypast í Alfa Bókhandil og á heimasíðu teirra HER

Líggjar í Bø skrivar soleiðis í eini grein um Arnold Vegghamar:

Arnold var ógvuliga viðkvæmur, og tað var ikki altíð so lætt hjá honum. Sum heild var tað mangan harður og einsligur róður hjá honum.

Lívið lagar seg so ymiskt hjá monnum. Hjá summum tykist tað, sum at lívið alt er sum eitt spæl, hjá øðrum er tað munandi torførari. Janus skald yrkir onkustaðni um tær báðar ymisku lívsleiðirnar:

... ein liggur leiðin í neðra, har alt er lagaligt og lætt, mong eru at fylgjast við, og har tað er í yvirflóð av øllum møguligum góðum at njóta. Mong fara tann vegin …

Og so er tað hin leiðin:

„Ein liggur leiðin í erva,
illgongt har er,
og fátt er til matna.
– Ta leið gingu teir, sum søguna skaptu!“

Her ljóðar tað næstan, sum at tú kanst sjálvur gera av, um tað skal verða niðara ella ovara gøtan. Men soleiðis er tað ikki hjá øllum. Og soleiðis hevur tað vissuliga ikki verið hjá Arnoldi.

Hugurin til skapandi virksemi hevur altíð ligið í honum. Hann teknaði nógv, tá ið hann gekk í skúla. Og tí helt hann á við. Og hann byrjaði so eisini at mála myndir.