Føroya Landsstýri hevur mist tamarhaldið við útreiðslunum. Hvørki Mentamálaráðið, Samferðslumálaráðið ella løgmaður vita í skrivandi stund at siga, hvussu nógv Glasir endaliga fer at kosta. Rokningar blíva við at streyma inn fyri arbeiðir, sum ongin heimild er fyri at gjalda, og sum Landsstýrið ikki hevur yvirlit yvir. Og løgmaður sigur seg ætla at kanna, um nakað er galið ... ?

Løgmaður gjørdi eina roynd at sparka bóltin yvir til Landsstýrismálanevndina, og Annita á Fríðriksmørk vildi hjálpa honum. Men restin av nevndini vildi ikki hava nakað við hetta at gera. Og tað er væl skilligt, tí sjálvt samgongan heldur neyvan, at tað er neyðugt at kanna, um alt er farið rætt fram – tað er týðiligt fyri øll, at tað er tað ikki.

Síðani skuldi løgmaður sjálvur kanna málið, men hann hevur fingið at vita úr øllum heraðshornum, at úteftir sá hann út sum ein pallsmiður av einum glantrileiki. Ongin fór at taka kanningina fyri fult. Í so máta fekk hann eitt kærkomið høvi at avblása kanningina, nú landsstýriskvinnan sjálvboðin fór frá.

Í Løgtinginum valdar eisini óvissa, tí nevndararbeiðið í Fíggjarnevndini liggur lamið. Forkvinnan vil ikki innkalla til fund vegna (grundaðan) ótta um at verða koppað sum forkvinna. Ongin fæst heldur at siga, at tey vilja hava allar nevndirnar valdar av nýggjum. Tað merkir millum annað, at eykajáttan heldur ikki fæst fyri ógoldnu rokningarnar hjá Glasi, tí Fíggjarnevndin skal viðgera allar eykajáttanir.

Størsta skandalan í hesum er, at Landsstýrið ikki hevur yvirlit yvir ta fíggjarorkuna, sum skal brúkast uppá Glasir, og at hvørki løgtingið ella fólkið veit, hvussu nógv meira skal brúkast. At forkvinnan í Løgtingsins fíggjarnevnd hevur bundið alla nevndina niður, so nevndin ikki kann viðgera møguligar eykajáttanir, tí forkvinnan ikki vil missa prestisju, ger bara sirkusið størri.