Á ‘In a Field’ brúkar tónaskaldið Eli Tausen á Lava sítt minimalistiska tónleikamál til at siga søgur, sum fevna um eitt breitt úrval av persónligum upplivingum og hugsambondum — alt frá hansara tíð í Svøríki og í Føroyum til nostalgisk barndómsminni um filmar og telduspøl. Tey lýsandi heitini á verkunum geva tónleikinum meining, sum Eli brúkar til at skapa eitt samband við sínar lurtarar.

Síðan fyrstu útgávuna ‘Impressions’ hevur Eli lagt seg eftir einum meira post-klassiskum kompositiónsstíli: stykkini eru styttri og meira melodisk, og hann brúkar elektronikk til at skapa eina umfevnandi atmosferu. Tónleikurin byggir tó framvegis á minimalismu og tað einfalda, við ljómandi harmonium, týðiligum formum, endurtøku og polymetri.

Grundað á eitt ávíst slag av synestesi upplivir Eli at tónleikurin hevur litir. Meðan fyrsta útgávan hevði ein djúpan, lillaðan dám, er ‘In a Field’ meira livandi og himmalblátt — hetta sæst aftur á plátuhúsanum, sum vísir ein bláan bø undir einum ljósareyðum himli.

Eli Tausen á Lava, ið av danska tónleikajournalistinum Jens Cornelius bleiv lýstur sum “Føroya nýggi minimalistur”, er ímillum teir fyrstu føroysku tónleikararnar ið skapa tónleik innan júst ta post-klassisku sjangruna. Hansara úttrykk er filmiskt, og við eini blanding av norðurlendskum sorgblídni og føroyskum stórfingni, fær mann eina kenslu av, at hetta kundi verið tónleikur úr einum filmi ella eini sjónvarpsrøð. Tónleikurin ímyndar náttúruna og endurspeglar ta serføroysku samansetingina av einsemi og samfelagskenslu.

Útgávan ‘In a Field’ kann hoyrast her: https://tausen.lnk.to/album