Sundmagin hjálpir fiskinum til at halda seg vektleysan á ymiskum dýpum í havinum. Tað er nevniliga so, at omanfyri havyvirflatuna siga vit at lufttrýsti er 1 bar. Undir vatnskorpuni økist trýstið 1 bar (eina atmosferu) fyri hvørjar 10 metrar. Niðri á 350 metrum er trýstið tí 351 bar. Summir fiskar hava ongan sundmaga. Men teir sum hava, kunnu brúka sundmagan til at lagað seg eftir trýstinum, har teir vilja ferðast. Sild til dømis, hevur eina opna sundmagaskipan, so hon kann “ropa” “luftina” úr sundmaganum, um hon ætlar sær at fara skjótt uppá Grynnri vatn, tí kann skúm við hvørt síggjast inni á firðum har sild heldur til.

Tann møguleikan hava brosma, longa og kongafiskur ikki. Hesi fiskasløgini hava eina læsta skipan. Her er tað ein kertil, sum tekur luft úr blóðinum og flytur hana inn í sundmagan og øvugt. Hetta er ein skipan, sum ger, at brosman, longan ella kongafiskurin kunnu líva í vektloysi á ymiskum dýpum.

Men tað tekur tíð hjá hesum fiskasløgum at broyta mongdina av luft í sundmaganum.

Tá so ódnarveður og nógv alda er, kann trongd koma í sjógvin á firðum og sundum. Fiskur við læstari skipan kann tá knappliga blíva slongdur frá dýpinum hann var í, og longur upp, tá veksur sundmagin orsakað av minni trýsti og fiskurin flotnar. Seina útlíkningarskipanin megnar ikki at flyta luftina nóg skjótt úr sundmaganum, ið virkar sum ein ballón, og inn í blóðið, tí flotnar fiskurin. Restina gerð uppgangurin og vindurin, soleiðis at kongafiskur, brosma og longa koma út fyri at blíva slongd upp á land.