Skýggini eru av slagnum Asperitas, og tey eru allýst soleiðis í nýggjastu útgávuni av altjóða skýatlassinum (leysliga umsett úr enskum):

Skillig skýggj við aldukendum skýfóti; eitt sindur óruddilig á at líta. Aldurnar kunnu annaðhvørt vera slættar ella skjóruttar og líkast óslættum sjógvi. Skýggini kunnu vera tjúkk ella kløn, og tað er so ymiskt, hvussu nógv ljós sleppur niðurígjøgnum.

Skýfóturin á asperitas leygardagin var nakað oman fyri fjallatopparnar, men hann kann eisini vera nakað hægri enn tað (altocumulus asperitas).  

Hesi skýggj eru ikki avgjørd tekn um, hvat veður vit hava ella hvat er í væntu, men tey taka seg viðhvørt upp nær økjum, har tað er stormur. Men ikki altíð. Tað regnar vanliga ikki úr hesum skýggjum.

Veðurviðurskiftini í Føroyum leygardagin vóru soleiðis, at lýggj og slavin luft rak ímóti okkum sunnaneftir, og brúgvaløg stóðu í flokk og rað at sleppa framat við ælaveðri. Ikki lætt at dokumentera, men mítt boð er, at aperitasskýggini vóru ímillum brúgvaløgini, og at tað regnaði ikki niðurúr teimum.  

Hvussu tey eita, hvat tey eru tekin um ella ikki – so eru tey sera vøkur á at líta.

Havi viðlagt 5 myndir, sum eru tiknar í Skúgvi, Mikladali, á Viðareiði og í Klaksvík.

Mynd: Óli Olsen, Mikladali

Mynd: Rói Absalonsen, Viðareiði

Mynd: Jóhan Hentze

Mynd: Linjon Jacobsen, Klaksvík

Mynd: Benjamin Absalonsen, Viðareiði