Í ólavsøkurøðuni fyrraárið segði táverandi løgmaður, at undirsjóvartunnilspartafeløgini bæði, P/F Norðoyatunnilin og P/F Vágatunnilin, skuldu flytast úr Havn til Saltangará. Við fyrsta eygnabrá góð tíðindi fyri norðurøkið, men við nærri eftirkanning kundi illgruni vera um, at hetta var ein ætlan um at krøkja nýggju tunlarnar, Eysturoyar- og Sandoyartunlarnar, uppí sama felag og harvið allar undirsjóvartunlarnar í eitt felag. Hetta hevði sjálvandi ikki verið gott fyri Norðoyggjar og Vágar, tí tá hevði bummgjaldið uttan iva hildið fram.

Ætlanin er ongantíð blivin til nakað, og er nú útsett fyri aðru ferð. Men nú sær út til, at Norðoyatunnilin verður noyddur at krevja gjald í nøkur ár afturat. Tinglimir í nýggju samgonguni ætla nevniliga, at Norðoyatunnilin skal borga fyri nýggjum tunlum Norður um Fjall. Og tað kann hann einans, um hann hevur inntøkur. Hóast tunnilin fær alt endurgoldið frá Landskassanum, má hann framvegis hava kapital at leggja út við.

Ongin ivi er um, at hetta er klárt lyftisbrot, og tað hava vit vitað leingi. Tá lánini í undirsjóvartunlinum vóru afturgoldin, skuldu tunnilsgjøldini takast av. Tað hava vit fingið advokatar at váttað, og lógirnar um undirsjóvartunlar geva bert meining, um tær verða skiltar á tann hátt. Men at lógarteksturin kanska ikki er nóg greiður, lønar seg tíverri aftur í gráum kálvskinni.

Tá samgongan varð skipað, varð sagt, at tunnilsgjøldini skuldu avtakast. So vítt, so gott. Seinni kemur tó ein útmelding um, at Vágatunnilin verður ókeypis, og alt gott um tað. Men hvat við Norðoyatunlinum? Hann hoyra vit onki serligt um, fyrrenn nú, tá hann skal borga fyri tunlunum Norður um Fjall.

Lat ongan iva vera um, at vit meta tunlarnar Norður um Fjall hava bráðskund. Men teir eiga at verða fíggjaðir sum allir aðrir tunlar á landi, nevniliga við játtan á fíggjarlógini. Alt gott um at fíggjarlógin skal hava yvirskot, men hon skal ikki bara hava yvirskot fyri at hava yvirskot. Tá so týðandi samferðsluæðrir standa fyri hóttafalli, má Løgtingið koma saman og játta tað, sum skal til. Og tað ber bara til, tá tað er yvirskot!

Vandi er fyri, at hetta fer á glið. Skulu norðoyingar ígjøgnum bummgjøld gjalda hesa ferð, kann hugsast, at landspolitikararnir aftur siga, at leisturin skal brúkast til aðrar landsuppgávur í Norðoyggjum og harvið skáka sær undan at rinda fyri landsíløgurnar, og hvat verri er, -raksturin í Norðoyggjum.

Tað er hvørki rætt ella rímiligt, at norðoyingar áhaldandi skulu gjalda ein tunnil, sum longu er goldin. Lánini eru liðugt goldin, og tað, vit gjalda fyri nú, er landskassans partur. Tað merkir, at landið krevur eina íløgu, sum vit longu hava goldið við okkara landsskatti, goldna eina ferð afturat við brúkaragjøldum, og tað er púrasta burturvið.

So, hóast tunlarnir Norður um Fjall eru ein sera góð søk at gjalda fyri, so eiga vit ikki at góðtaka, at landskassin enn einaferð skákar sær undan ábyrgd og leggur ábyrgdina yvir á ein undirsjóvartunnil, sum fyri árum síðani skuldi havt verið ókeypis.