Vit hava havt heilt mong mál, har ivi hevur verið sáddur um gegnið hjá embætisfólki, og róð hevur verið fram undir, at setanirnar av teimum hava verið partapolitiskar. Vit kunnu taka nøkur dømi úr rúgvuni fyri at ítøkiliggera tað. Samgongan 2011-2015 setti ein kanningarstjóra, ið hevði verið uppstillaður fyri Fólkaflokkin afturi í 1990’unum. Endin var, at hann ikki gjørdist kanningarstjóri kortini.

Kanska sum takk fyri seinast gjørdi Fólkaflokkurin nógv burturúr, tá undanfarni løgmaður setti ein búskaparráðgeva í Tinganesi, ið hevði verið kritiskur ímóti fiskivinnupolitikkinum hjá samgonguni frammanundan og eisini áður gjørt onkrar uppgávur fyri Javnaðarflokkin. Sambandsflokkurin hevur havt fingurin á lofti yvir at formaðurin í Búskaparráðnum mótmælti hækkingini av blokkstuðlinum í 2011-2012, og undanfarna andstøða beit eisini merki í tað, tá valevni hjá Tjóðveldi bleiv sett til formann í metingarnevndini fyri menningarkvotur.

Feskasta dømið er, at nú er kampanjuleiðarin hjá Fólkaflokkinum settur sum limur í Búskaparráðnum. Samstundis situr kampanjuleiðarin hjá Tjóðveldi sum tíðindafólk í Kringvarpinum, og er sum vera man sterkt kritisk yvirfyri nýggju serskattaskipanini av fiskirættindum. Og ikki at tala um makkarin hjá henni, sum var landsstýrismaður fyri Javnaðarflokkin. 

Vit siga ikki, at hetta eru partapolitiskar starvssetanir, men hetta gevur eina heilt greiða mynd av, hvussu inngrógvin tey sokallaðu “skeggjasambondini” eru í Føroyum. Óheft embætisfólk hava javnan partapolitiskar fortíðir. Og vit síggja eisini sera væl, hvussu dúgliga politisk mótstøðufólk brúka tað ímóti teimum. Onkuntíð av órøttum, onkuntíð møguliga av røttum.

Tá má ongantíð verða so, at politiska skipanin kann starvsseta seg til eina meira favorabla umrøðu av sínum politikki. Hvørki beinleiðis ella við einum almennum stovni ímillum seg og tann setta. Tað er sjálvandi í lagi, at almenni fjølmiðilin hevur fólk, sum eru kritisk ímóti sitandi landsstýri, men tað má vera tað til eina og hvørja tíð sitandi landsstýri. Verður stjórnarskifti, skal nýggja landsstýrið hava minst sama mótspæl.

Og tað má heldur ikki verða so, at til ber at seta fólk við “røttu” hugsjónunum í embæti ella  í eitt ráð fyri á tann hátt at asfaltera sær leiðina fyri politikkinum hjá sær. Hugsjónirnar eru legitimar at hava og vísa í politisku skipanini, ikki í embætisverkinum ella í almennum miðlum, ráðum ella nevndum. Her skulu starvsfólkini og ráðs- og nevndarlimirnir vera professionellir og óheftir, annars hava teir ikki trúvirði.

Vit eru lítil og fáment, ja, men tað má ongantíð gerast ein undanførsla fyri nepotismu ella partapolitiskum starvssetanum. Tað hevði verið ein fallitterklering fyri tað at Føroyar eru, og skulu framhaldandi vera, eitt land. Og vit eru ikki ov lítil til at vera professionell. Hetta er ikki ein spurningur um stødd, men um búnaskap. Eru vit so óbúgvin, at nepotisma bara má góðtakast? Ella eru vit nóg búgvin til at vera óheft, saklig og professionell? Tað eiga vit at vera!