Svarið er helst “nei”, men tað er margháttligt, at tá nú so mong eru koppsett, at vit framvegis liggja til at kunna taka óhepna metið um flestar tilburðir uppá ein dag. Norðoyggjar eru ikki hart raktar; nærum als ikki raktar, men vit eru øll í sama báti óansæð, tí so nógv og gott samband er oyggjanna millum.

Meira enn ein lækni hevur verið úti og funnist at, at kravdu kanningarnar við landamarkið vórðu avtiknar 1. september. Og teir kunnu saktans hava rætt í, at tað hevur gjørt sítt til høga talið av tilburðum. Men smittan er eisini leys innanlands, og nógvir av nýggju smittutilburðunum eru íkomnir í Føroyum.

Um vit eina løtu ikki hyggja at tí heilsuliga og heldur fokusera upp á tað fíggjarliga, so raka sóttarhaldini harðari enn sjálv sjúkan. Summi starvsfólk hava møguleikan at arbeiða heimanífrá, meðan tey sita í sóttarhaldi, men fyri mong er tað ikki ein møguleiki. Í løtuni situr eitt heilt prosent av íbúgvunum í Føroyum í sóttarhaldi, og fær ein stórur partur av teimum ikki arbeitt, so gongur tað heilt víst út yvir fíggjarstøðuna, bæði teirra privatu, ta hjá arbeiðsplássinum, og eisini hjá landinum.

Tað er tí gott, at heilsumyndugleikarnir hava gjørt av, at einans ókoppsett skulu í sóttarhald. Harvið fáa tey koppsettu arbeitt víðari, og tað hjálpir heilt víst upp á støðuna. Í Skúlanum á Argjahamri hava koppsettu næmingarnir fingið tilboð um at møta upp, um teir vilja tað. Annars fer undirvísingin fram yvir internetið.

Hetta er alt ein avgjørdur bati, ið ger, at tey koppsettu fáa livað sum vant, og hetta er ein møguleiki, sum vit ikki høvdu, tá Corona hevur havt teir spískastu tindarnar á grafunum yvir smittað áður. Men framvegis hava vit umleið fimm hundrað fólk í sóttarhaldi, og eina smittu, ið so at siga gongur leys úti í samfelagnum.

Læknavísindin hevur ymiskar tilráðingar um, hvat gerast kann. Ein lækni mælir til, at ávís arbeiðspláss krevja av sínum starvsfólkum, at tey skulu vera koppsett. Hetta sæst eisini í fleiri øðrum londum. Aðrir læknar mæla til at endurupptaka kravdu kanningarnar við landamarkið. Ávaringar eru eisini komnar um konfirmatiónirnar, ið eru um hesa tíðina; kanska ikki beinleiðis frámæli um at luttaka, men staðiligar áheitanir um at vísa varsemi.

Nú skulu vit sum blað ikki gera okkum klók uppá, hvat er best til ráða at taka – tað eru læknavísindini best skikkað til, og politiska skipanin hevur ábyrgdina og skal kunna standa inni fyri tí, ið gjørt verður – men tað er greitt, at okkurt má gerast. Nú heystfrítíðin hjá skúlunum stendur fyri framman, verður nógv økt ferðing millum lond. Og tá mugu vit vera tilvitað um, og fyrireikað uppá, at tað longu ov høga talið av smittutilburðum kann gerast uppaftur hægri.